Όχι, δεν ήταν η πρώτη φορά που κάποιος παίκτης μετακινείτο από τον έναν «αιώνιο» στον άλλο. Αυτή καταγράφηκε το μακρινό… 1927, με πρωταγωνιστή τον τερματοφύλακα Λεωνίδα Καλογερόπουλο ο οποίος άφησε τον Παναθηναϊκό για χάρη του Ολυμπιακού. Ακολούθησαν κι άλλοι, πολύ πιο αξιόλογοι παίκτες (Μπάμπης Φυλακτός, Λάκης Σοφιανός, Κώστας Παπάζογλου, Χάρης Γραμμός), αλλά κανείς τους δεν ήταν «είδωλο» για τον λαό της ομάδας του, όπως ο Γιώργος Δεληκάρης.
Ο πιο χαρισματικός, για πολλούς, Ελληνας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, τα είχε «σπάσει» με τον Ολυμπιακό από το ξεκίνημα του 1978. Δυσαρεστημένος από την αντικατάστασή του στο ημίχρονο του αγώνα με την Καβάλα στο Καραϊσκάκη (2-0), η οποία ήρθε λίγες εβδομάδες αφότου οι συμπαίκτες του είχαν απαιτήσει να του αφαιρεθεί το περιβραχιόνιο του αρχηγού, δεν αγωνίστηκε στο επόμενο ματς με τον Πανιώνιου στη Νέα Σμύρνη (0-0) προφασιζόμενος ασθένεια της συζύγου του. Γρήγορα, όμως, αποκαλύφθηκε ο πραγματικός λόγος της απουσίας του και ο πέλεκυς έπεσε βαρύς από τη διοίκηση του Ηρακλή Τσιτσαλή, ύστερα από μία τουλάχιστον επεισοδιακή απολογία του διεθνούς άσου: διετής αποκλεισμός!
Τέτοιου είδους τερτίπια δεν ήταν πρωτόγνωρα από την πλευρά του Δεληκάρη, ενώ κανείς δεν είχε πιστέψει τότε, πως η αυστηρή ποινή που είχε επιβάλει η διοίκηση θα ίσχυε μέχρι την ολοκληρωτική έκτισή της. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που το καλοκαίρι συμπλήρωνε οκταετία ως αμειβόμενος στον Ολυμπιακό και υπήρχε θεωρητικά κίνδυνος να φύγει από την ομάδα -αν και οι Πειραιώτες είχαν φροντίσει να έρθουν σε συμφωνία με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, ώστε να μη διεκδικήσει κανείς τα «αστέρια» του άλλου.
Μέχρι τον Ιούλιο, όμως, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Οι σχέσεις Ολυμπιακού-Δεληκάρη δεν αποκαταστάθηκαν και η ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό υποστήριζαν ότι δεν τους δέσμευε καμία συμφωνία μη διεκδίκησης του παίκτη, μια και την είχαν αθετήσει πρώτοι οι «ερυθρόλευκοι» για άλλες περιπτώσεις! Στις 8 Ιουλίου ο διεθνής μεσοεπιθετικός στέλνει εξώδικο στον Ολυμπιακό γνωστοποιώντας ότι θα κάνει χρήση της οκταετίας του και μόλις δύο ημέρες αργότερα, έρχεται σε συμφωνία με τον «αιώνιο» αντίπαλο, τον Παναθηναϊκό, ο οποίος τον έκανε δικό του με το ποσό των 4.600.000 δρχ.!
Το σοκ που προκάλεσε η είδηση στους φιλάθλους όλης της Ελλάδας ήταν πρωτοφανές, ειδικά για τους οπαδούς του Ολυμπιακού, οι οποίοι δεν ήθελαν να αποδεχθούν ότι το απόλυτο είδωλό τους θα φορούσε σε λίγο καιρό την πράσινη φανέλα. Ο γενικός αρχηγός του Παναθηναϊκού, Αντώνης Μαντζεβελάκης, κατάλαβε ότι εν μέσω τόσο τεταμένου κλίματος, ο Δεληκάρης δεν θα μπορούσε να κυκλοφορήσει στον δρόμο χωρίς να διατρέχει κίνδυνο. Οι οπαδοί της πρώην ομάδας του, άλλωστε, τον αποκαλούσαν ευθέως «προδότη», γι’ αυτό και ο πάντα προνοητικός Μαντζεβελάκης φρόντισε να του εξασφαλίσει αστυνομική προστασία! Πρωτοφανείς καταστάσεις…
«Ηρθα και θα μείνω για πάντα στον Παναθηναϊκό. Το τριφύλλι μου πάει και μάλιστα πολύ», δήλωνε ο Δεληκάρης στις 19 Ιουλίου, αμέσως μετά την παρουσία του στην πρώτη προπόνηση του «τριφυλλιού» εκείνο το καλοκαίρι και αφού είχε μεσολαβήσει μία ύστατη (και αποτυχημένη) προσπάθεια του Ολυμπιακού να έρθει σε επαφή μαζί του για να επιστρέψει. Αν και αρχικά η διοίκηση των Πειραιωτών τον είχε αποκαλέσει… βετεράνο και δεν έδειχνε να νοιάζεται για την αποχώρησή του, η πίεση του κόσμου ανάγκασε τον Τσιτσαλή να έρθει σε επαφή μαζί του, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Το ντεμπούτο του Δεληκάρη με τον Παναθηναϊκό στις εγχώριες διοργανώσεις θα αργούσε αρκετούς μήνες λόγω της τιμωρίας που του είχε επιβάλει… ο Ολυμπιακός και είχε εγκριθεί από την ΕΠΟ (η οποία τη μείωσε αργότερα σε μονοετή). Όμως, η πρώτη μεταγραφή που όξυνε τα πνεύματα μεταξύ των «αιωνίων» αντιπάλων ήταν γεγονός από τις 10 Ιουλίου 1978. Θα ακολουθούσαν κι άλλες απρόσμενες μετακινήσεις παικτών-«σημαιών» λίγες μέρες αργότερα, ώστε να χαρακτηριστεί εκείνο το καλοκαίρι ως το πιο περίεργο που είχε ζήσει μέχρι τότε το ελληνικό ποδόσφαιρο.
