Μετά από ένα μαραθώνιο για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου της δεκαετίας του ‘50, το πρωτάθλημα έφτασε στο τέλος του και ο τίτλος θα κρινόταν ανάμεσα στον πρώτο της βαθμολογίας Ολυμπιακό που είχε 21 βαθμούς και στον Παναθηναϊκό που ακολουθούσε με 20. Για να φτάσουν σε αυτό τον “τελικό” οι δύο ομάδες πέρασαν από τα τοπικά τους πρωταθλήματα, στη συνέχεια σε ξεχωριστούς ομίλους Βόρειας Ελλάδας – Κεντρικής και Νότιας με τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται στη μέση και τον Ολυμπιακό να παίζει με τις ομάδες της Νότιας Ελλάδας.
“Δεν ήθελα να αποβάλω τους παίκτες διότι δεν είναι κακά παιδιά όπως αντιλήφθηκα. Αναγκάστηκα από την κατάσταση διότι εις το ημίχρονο είχα ειδοποιήσει τους δύο αρχηγούς να είναι προσεκτικοί". είπε Γάλλος διαιτητής Ντε Βίλερ μετά το τέλος του ματς.
Οι δύο πρώτοι κάθε ομίλου δημιούργησαν νέο πρωτάθλημα όπου αγωνίστηκαν όλοι μεταξύ τους σε μια διοργάνωση που είχε για τα δεδομένα της εποχής πολλούς επαρχιακούς συλλόγους στην δεύτερη φάση της. Ο Ολυμπιακός σε εκείνη τη διοργάνωση δεν χρησιμοποίησε το στάδιο Καραϊσκάκης επειδή ήταν σε κατάσταση αναμόρφωσης και έτσι ως έδρα του είχε τη Νέα Σμύρνη, ενώ έδωσε αγώνες και στο γήπεδο της Λεωφόρου με αποκορύφωμα το εντός ματς με τον Παναθηναϊκό στις 23 Μαΐου 1956 όπου επικράτησε με 2-1 των Πρασίνων.
Η διαφορά που είχε αποκτήσει από τον Παναθηναϊκό του έδινε το δικαίωμα να πανηγυρίσει τον τίτλο και με την ισοπαλία, σε ένα ματς που αποδείχθηκε πολύ σκληρό και σημαδεύτηκε από τις αποβολές τεσσάρων ποδοσφαιριστών στο δεύτερο ημίχρονο. Οι Αγγελόπουλος – Σούλης – Αλούπης – Δαρίβας έφυγαν νωρίτερα από τον αγωνιστικό χώρο και οι δύο ομάδες τελείωσαν το ματς με εννέα παίκτες.
Ο Γάλλος διαιτητής Ντε Βίλερ θέλησε να κρατήσει το παιχνίδι όπως δήλωσε αμέσως μετά το τέλος του: “Οι δύο ομάδες έπαιξαν με δυναμισμό και ορμή. Το αποτέλεσμα ήταν δίκαιο. Δεν ήθελα να αποβάλω τους παίκτες διότι δεν είναι κακά παιδιά όπως αντιλήφθηκα. Αναγκάστηκα από την κατάσταση διότι εις το ημίχρονο είχα ειδοποιήσει τους δύο αρχηγούς να είναι προσεκτικοί. Οι “κόκκινοι” ανέπτυξαν πιο μεθοδικά την τακτική, ενώ οι “πράσινοι” δεν είχαν αποτελεσματικότητα”.
“Είναι λυπηρά αυτά που συνέβησαν. Οι παίκτες μας έκαναν ότι μπορούσαν και τους συγχαίρω για την μεγάλη επιτυχία τους” είπε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Γιώργος Ανδριανόπουλος.
Από την άλλη πλευρά και οι δύο πρόεδροι των ομάδων είχαν παράπονα για την συμπεριφορά των αντίπαλων ποδοσφαιριστών. Ο Γιώργος Ανδριανόπουλος του Ολυμπιακού είχε πει χαρακτηριστικά: “Είναι λυπηρά αυτά που συνέβησαν. Οι παίκτες μας έκαναν ότι μπορούσαν και τους συγχαίρω για την μεγάλη επιτυχία τους”. Ο Ιωάννης Μοάτσος από την άλλη πλευρά είπε: “Τα συμβάντα μέσα στο γήπεδο δεν τιμούν τους παίκτες και είναι θλιβερά. Όσο για το παιχνίδι ήταν δυναμικό και η ισοπαλία αποτέλεσμα χωρίς σχόλια”.
Ο τεχνικός του Παναθηναϊκού κ. Γκλίσοβις πάντως παραδέχθηκε πως ο Ολυμπιακός ήταν πιο αποφασιστικός: “Ο Παναθηναϊκός έχασε το πρωτάθλημα στο πρώτο ημίχρονο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Παναθηναϊκός σε μεγάλους αγώνες υποχρεώνεται να αγωνίζεται με ελλιπή σύνθεση έχοντας άλλοτε τραυματίες και άλλοτε τιμωρημένους. Το παιχνίδι ήταν τραχύ και οι Ολυμπιακοί ήταν ανώτεροι ανώτεροι ψυχικώς και έχει μαζί του πάντοτε όλα τα ατού για μια επιτυχία”.
1 Ιουλίου 1956 |
Πρωτάθλημα Ελλάδος – 10η αγωνιστική |
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-0 |
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ( Γκλίσοβιτς): Σαραντακης, Αλούπης, Αγγελόπουλος, Κουρτζίδης, Λινοξυλάκης, Νεμπίδης, Κρητικός, Σοφιανός, Παπαντωνίου, Γεωργούλης, Πανάκης |
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Συμεωνίδης – Χατζησταυρίδης): Θεοδωρίδης, Ρωσσίδης, Σούλης, Ξανθόπουλος, Κοτρίδης, Μπέμπης, Μουστακλής, Ιωάννου, Υφαντής, Πολυχρονίου, Δαρίβας |